به نقل از «تسنیم»

جوکار تاکید کرد: لزوم هماهنگی در تیم اقتصادی دولت

تاریخ انتشار: ۱۹ دی ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۴۸۰۷۳۰

رئیس کمیسیون امور داخلی کشور و شوراها گفت: تورم مواد غذایی افزایش یافته و متاسفانه تورم به نیازهای اولیه مردم و سبد مصرفی خانوارها رسیده است. - اخبار سیاسی -

به گزارش خبرنگار پارلمانی خبرگزاری تسنیم،  محمدصالح جوکار نماینده مردم یزد در جلسه علنی صبح امروز (19 دی) مجلس شورای اسلامی طی سخنانی اظهار داشت: در شرایطی که سال مهار تورم و رشد تولید رو به پایان است، هنوز توقعات و مطالبات مردم در تحقق این شعار بر آورده نشده و معیشت بدنه اصلی جامعه مورد تهدید قرار گرفته است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

‌جامعه مدرسین: مسئولان گره‌های اقتصادی و معیشتی مردم را بگشایند

 وی عنوان کرد: به عنوان عضو کوچکی از قوه مقننه و در راستای وظایف نظارتی به عرض رئیس جمهور محترم می رسانم که یکی از عوامل موفقیت در دستیابی به اهداف اقتصادی دولت به منظور بهبود معیشت و کنترل تورم، ضرورت وجود هماهنگی در تیم اقتصادی دولت است. تغییرات در بدنه دولت اعم از بانک مرکزی ،سازمان برنامه و بودجه ،وزارت تعاون ،صمت و جهاد کشاورزی پیام ناکار آمدی در این حوزه را مخابره نموده و امید به بهبود شرایط را زنده کرد اما تاکنون  اثر محسوسی از این تغییرات دیده نشده است.

جوکار گفت: دولت باید فکر ریشه ای برای حل مسئله معیشت مردم بردارد و مجلس و سایر ارکان نظام نیز در این حوزه تمام قد پای کار بیایند، مسائل اقتصادی باید با هدف جلب اعتماد و رضایت مردم و پیشرفت کشور دنبال شود و همراه با آن دست اخلال گران و اختلاس گران نیز از سفره مردم کوتاه شود.

نماینده مردم یزد افزود: در مقام تذکر به خود و سایر همکارانم نسبت به لزوم افرایش تمرکز بر وظیفه نظارتی تاکید می کنم. هر زمان سایه نظارت مجلس بر مسائل حیاتی و کلان کشور کمرنگ شد بلافاصله علف هرز فساد در حوزه اقتصادی خود نمایی کرد به گونه ای که زیر سایه  شجره خبیثه اقتصاد ضعیف با لطمات سنگین اجتماعی نظیر فقر ،بزهکاری ، ازهم گسستگی  خانواده و اخیراً  هم پدیده شوم مهاجرت روبرو شدیم.

رئیس کمیسیون امور داخلی کشور و شوراها همچنین با اشاره به حادثه تروریستی کرمان تاکید کرد: پاسداران و حافظان امنیت کشور صدها توطئه تروریستی را پیش از عملیاتی شدن خنثی کرده اند، از وزیر محترم کشور می خواهم که تمام مساعی و تلاش خود را جهت ریشه کنی پسماند های  داعشی را به کار گیرند تا مبادا ادامه رفتارهای سخیف این غده های چرکین خدا ناکرده به رشته محکم پیوند مردم و مسئولین آسیب وارد کند.

انتهای پیام/

منبع: تسنیم

کلیدواژه: محمدصالح جوکار یارانه حمایت معیشتی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۴۸۰۷۳۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

مسئله مردم نرخ رشد نقدینگی نیست، مردم تورم را می‌بینند

در سال ۱۴۰۲ به‌رغم کاهش رشد نقدینگی، رشد پایه پولی همچنان فزاینده بوده و به‌نوعی دولت در بازار پول به‌عنوان رقیب بخش خصوصی فعال بوده است.

به گزارش هم‌میهن، به این مفهوم که دولت همچنان کسری بودجه خود را داشته و این کسری را از منابعی که در بازار وجود داشته از محل فروش اوراق و... تامین کرده و آن نقدینگی که بخش خصوصی و تولید باید استفاده می‌کرد را خود دولت جذب کرده است.

در ادامه گفتگو با داود سوری استاد سابق دانشگاه شریف را می‌خوانید: 

در دو سال‌ونیم گذشته تلاش‌های دولت جهت کنترل تورم نتیجه نداده و تورم از کنترل رشد نقدینگی تاثیر نپذیرفته؛ به نظر شما علت چیست؟

خیلی سخت است که بتوان قضاوت کرد. رابطه رشد نقدینگی و تورم رابطه کوتاه‌مدتی نیست که به محض کاهش رشد نقدینگی در تورم کاهش اتفاق بیفتد. انتظار می‌رود اگر کنترل نقدینگی تداوم پیدا کند در آینده نرخ تورم هم کنترل شود. نکته‌ای که باید توجه کرد این است که کیفیت کاهش نقدینگی به چه صورت بوده است.

آنچه مشخص است اینکه در سال ۱۴۰۲ به‌رغم کاهش رشد نقدینگی، رشد پایه پولی همچنان فزاینده بوده و به نوعی دولت در بازار پول به عنوان رقیب بخش خصوصی فعال بوده است. به این مفهوم که دولت همچنان کسری بودجه خود را داشته و این کسری را از منابعی که در بازار وجود داشته از محل فروش اوراق و... تامین کرده و آن نقدینگی که بخش خصوصی و تولید باید استفاده می‌کرد را خود دولت جذب کرده است. به هر حال باید منتظر ماند و دید نتیجه کاهش روند رشد نقدینگی در سال آتی چگونه خواهد شد.

یعنی سال ۱۴۰۴ باید منتظر تاثیر بر نرخ تورم باشیم؟

نمی‌توانیم یک رابطه یک به یک بین تورم و نقدینگی داشته باشیم. نرخ تورم می‌تواند از جای دیگر هم افزایش پیدا کند. با این وجود به نظر می‌رسد سال بعد باید اثرات کاهش نقدینگی را دید. البته نرخ اعلامی بانک مرکزی به‌طور متوسط در یک سال ۵۲ درصد اعلام شده در حالی‌که این نرخ تورم در فروردین ۸۰ درصد بوده و تا اسفند به ۳۸ درصد رسیده است. از این رو یک روند کاهش وجود داشته و اگر مشکلی پیش نیاید سال بعد می‌تواند بر نرخ تورم مؤثر باشد.

شاید اشاره ابراهیم رئیسی که اخیراً گفته اقتصاددان‌ها متوجه کاری که دولت برای کنترل نقدینگی کرده می‌شوند همین موضوع است.

چیزی که مهم است اینکه نتیجه سیاست‌ها را باید در عمل ببینیم. واقعیت این است که بسیاری از آمار‌ها منتشر نمی‌شود و آمار‌های منتشر شده نیز از دقت کافی برخوردار نیستند؛ لذا نمی‌توان قضاوت درستی داشت. ولی می‌دانیم که تورم وجود دارد. قیمت‌ها را می‌بینیم که مدام در حال افزایش است.

بحث درآمد‌ها و رشد اقتصادی را می‌بینیم. اگر سیاست‌ها در این شاخص‌ها نمود پیدا نکند نمی‌شود درباره مؤثر بودن سیاست‌ها صحبت کرد. مسئله مردم که نرخ رشد نقدینگی نیست. نرخ رشد نقدینگی را ما به دهان مردم انداختیم. مردم تورم را می‌بینند. حالا از هر جا که می‌خواهد ظاهر شود. برای مردم چه اهمیتی دارد نرخ رشد نقدینگی چقدر است. آن‌ها تورم را نگاه می‌کنند.

در نرخ تورم چه سهمی می‌توانیم برای تورم انتظاری قائل شویم؟ مسئولان در گفته‌هایشان بر غیررسمی بودن قیمت‌ها و تورم‌های غیرواقعی و انتظاری بار‌ها تاکید می‌کنند.

انتظارات قاعدتاً تاثیرات کوتاه‌مدت دارد. ممکن است اتفاقی بیفتد و شوکی وارد شود و برای مردم انتظاراتی شکل بگیرد، اما مدتی که گذشت اثر آن اتفاق از بین می‌رود. ولی وقتی یک پدیده‌ای ادامه‌دار است نمی‌توان به انتظار تفسیر کرد. آنچه ما الان آموخته‌ایم و آن را انتظار می‌نامیم این است که فرآیند سیاست‌گذاری و کیفیت سیاست‌گذاری به‌گونه‌ای بوده که هر سال منتظر بدتر شدن شرایط هستیم.

این را آموخته‌ایم که اگر امروز کالایی را خریداری کنیم صرفه بیشتری دارد تا اینکه سال بعد آن را بخریم. همه می‌دانیم که اگر ریال نگه داریم سال بعد زیان دیده‌ایم. این یک یادگیری است که طی سالیان متمادی شکل گرفته و همچنان این فرآیند در حال تداوم است.

هیچ علامتی نیز داده نمی‌شود که این مسیر ممکن است تغییر کند. نه کیفیت سیاست‌گذاری را رو به بهبود می‌بینیم و نه رفتار‌هایی که در جامعه صورت می‌پذیرد متفاوت می‌شود؛ بنابراین دلیلی ندارد که افراد آموخته‌های خود را تغییر دهند.